بیشتر ارتباط من با دنیای خارج، اینترنت و وبلاگها هستند. جای دوستان و آدم های دور و برم را با وبلاگهایی که هر روز می خوانم پر میکنم. پر که نه...
مسنجر را روشن میذارم شاید کسی پیداش بشه. اورکات را چک میکنم: کی دیگه اومده بیرون از ایران؟
ارتباط های مجازی تا حدی جای ارتباطهای واقعی را گرفته.
دیروز یه عالمه عکس بهم رسید. نشستم جلوی عکسها و قربون صدقه رفتم. تکنولوژی هم چیز خوبیه ها. میشه از این ور دنیا، آدم های اونور دنیا را دید و بهشون لبخند زد :)
آهای آدم های دور و نزدیک! دلم براتون تنگ میشه. اما دارم به این دلتنگی عادت می کنم. حالا دیگه می تونم ابرازش کنم و این یعنی برام قابل تحمل شده.
روز همگی خوش